5. Liar (CUT 16+ ; 100%)

     "อ๊ะ! นายจะทำอะไร ออกไปนะ!"



      "ก็ให้มึงชดใช้ไง" แทบจะทันทีที่พูดจบจอห์นนี่ก็จัดการพลิกตัวของแทยงให้หันหน้าเข้าหาล็อกเกอร์ มือข้างหนึ่งของจอห์นนี่จับแขนทั้งสองข้างของแทยงไพล่หลังไว้ ในขณะที่มืออีกข้างที่ว่างจอห์นนี่ก็ใช้กดลำคอของแทยงเอาไว้อย่างแรง " โอ๊ย เอามือออกไป!"



      "มึงไม่มีสิทธิ์มาสั่งกู" จอห์นนี่กระซิบข้างหูของแทยงด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ลิ้นร้อนของจอห์นนี่ค่อยเลียลงไปที่หลังใบหูของแทยง



      "อื้อ อ่ะ! นายทำบ้าอะไร!"



      "ก็บอกแล้วไง ว่าจะให้มึงชดใช้ หึ"



      เมื่อพูดจบมือข้างที่เคยใช้กดลำคอของแทยงก็คลายออก แต่นั่นก็ใช่ว่าแทยงจะดิ้นหลุดออกไปได้ ลำตัวของจอห์นนี่เคลื่อนมาโถมตัวใส่แทยงจนไม่สามารถดิ้นไปไหน มือข้างที่ว่างจอห์นนี่ย้ายตำแหน่งไปป้วนเปี้ยนที่เสื้อเชิ้ตสีขาวของแทยง แน่นอนว่าคำว่าป้วนเปี้ยนของจอห์นนี่ก็คือการปลดมันซะ



      "ย- อย่า" แทยงเอ่ยปรามจอห์นนี่ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือจนจอห์นนี่เผลอยกยิ้มอย่างย่ามใจ แทยงยอมรับว่าตอนนี้เค้าเริ่มกลัวจอห์นนี่ขึ้นมาแล้วจริงๆ



      "อย่า? กลัวกูแล้วหรือไง"



      "แต่ถึงมึงจะกลัวกูแล้ว ..แต่กูก็ไม่หยุดหรอก หึ" จอห์นนี่ว่าก่อนจะใช้มือข้างที่เคยปลดกระดุมสอดเข้าด้านในสาบเสื้อ มือร้อนของจอห์นนี่ค่อยๆลูบไล้หน้าท้องแบนราบก่อนจะเลื่อนขึ้นมาเฟ้นเนื้อหน้าอกของแทยงจนเนื้อขาวของแทยงขึ้นรอยแดง



      "ฮึก อย่า-- อ๊ะ!" ยังไม่ทันทีที่แทยงจะเอ่ยปรามได้จบประโยค แทยงก็เผลอหลุดร้องเสียงหลงออกมาเสียก่อนเมื่อนิ้วของจอห์นนี่เลื่อนมาสะกิดที่ยอดอกสีอ่อนของแทยง



      "ฮื้อ~ ไม่เอา อ่ะ!"



      "เป็นอะไรไปคะคนดี ไม่ปากเก่งแล้วหรือไง" จอห์นนี่ว่าขึ้นก่อนจะใช้ฟันกัดเข้าไปที่ใบหูของแทยงพร้อมไล้เลียไปมา ส่วนมือของจอห์นนี่ก็ยังทำหน้าที่ของมันต่อไปโดยปลายนิ้วยาวของจอห์นนี่บีบที่ปลายยอดอกของแทยงอย่างแรงจนคนตัวเล็กจำต้องเบ้หน้าออกมา



      "อ๊า! เจ็บ พอแล้ว.. ฮึก!"



      "อ่า เจ็บหรอคะ? จะบอกให้นะ ..มึงจะบอกเจ็บแค่ไหนกูก็ไม่ปล่อยมึงหรอก" มืออีกข้างของจอห์นนี่ที่เคยจับแขนของแทยงไพล่หลังไว้คลายออก พร้อมกับเลื่อนมือไปยุ่มย่ามกับกางของคนตัวเล็กที่กัดปากน้ำตาคลอเบ้า



      "ฮึก อย่ามาจับ เอามือออกไป อ๊ะ อ๊า~" มือของแทยงแทบยกขึ้นมาปิดปากไม่ทัน เมื่อจอห์นนี่ส่งมือเข้ามาในกางเกงของแทยง มือร้อนของจอห์นนี่กอบกุมบางสิ่งที่อยู่ใต้กางเกงชั้นในที่เริ่มแข็งตัวขึ้น



      "หื้ม? แค่นี้ก็แข็งซะแล้ว หึหึ"



      "ฮ๊ะ! อื้อ อย่า.." แทยงเอ่ยห้ามอีกคนเสียงสั่นเครือจนฟังดูน่าสงสาร แต่ก็นะ คิดว่าคนอย่างจอห์นนี่จะยอมฟังหรืออย่างไร อย่ามาตลกหน่อยเลย



      "อ้าปาก" จอห์นนี่พูดชิดใบหูของแทยงพร้อมกับส่งนิ้วเข้าไปจ่อใกล้ๆกับปากเล็ก ซึ่งแน่นอนว่าแทยงไม่มีทางที่จะยอมอ้าปากเพื่อรับนิ้วยาวของจอห์นนี่เด็ดขาด ปากบางของแทยงเม้มเข้าหากันแน่นพร้อมกับส่ายหน้าไปมาเป็นการปฏิเสธ



      "กูบอกให้อ้าปาก!"



      "อึก! ฮื้อ.." แทยงถึงกับเบ้หน้าเมื่อมือของคนที่อยู่ด้านหลังที่เคยวนเวียนอยู่ในกางเกงนั้นผละออกมา เพื่อบีบเข้าที่ข้างแก้มของแทยงอย่างแรงจนปากของแทยงเผยอออก จากนั้นนิ้วยาวของจอห์นนี่ทั้งสองนิ้วก็สอดเข้าในโพรงปากเล็ก



      "อย่าคิดจะกัดเชียวนะมึง ..ไม่งั้นกูจะจิกไอ้นี่ของมึงให้ขาดเลย เข้าใจมั้ยคะคนสวย?" จอห์นนี่ขู่แทยงเสียงแข็งพร้อมกับเคลื่อนมือด้านที่ว่างมาลูบที่ยอดอกของแทยงที่ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม



      "ฮืออ" แทยงพยักหน้าขึ้นลงอย่างปฏิเสธไม่ได้ ก็จอห์นนี่ในตอนนี้น่ะดูคาดเดาอะไรไม่ได้เลยสักนิด "ดีมากค่ะ"



      "งื้อ~ อื้อ!" แทยงเผลอหลุดครางออกมาอีกครั้งเมื่อมือของจอห์นนี่เลื่อนมาเข้าภายในกางเกงชั้นในสีเข้มของแทยง มือร้อนกอบกุมเข้าที่แกนกายขนาดพอดีของแทยงพร้อมกับชักขึ้นลงในจังหวะเนิบนาบ นิ้วหัวแม่มือของคนตัวใหญ่กว่ากดนวดลงบนส่วนปลายของแทยงจนเจ้าตัวร้องเสียงหลง "อ๊าง~"



       "ถอดกางเกง" จอห์นนี่ผละออกตัวออกจากคนตัวเล็กพอให้แทยงมีพื้นที่พอสำหรับการถอดกางเกงสกินนี่ของเจ้าออกได้



      "ม- ไม่เอา"



      "กูบอกให้ทำ มึงก็ต้องทำเข้าใจมั้ย! หรือต้องให้กูบีบไอ้นี่ให้แหลกคามือกูดี!!" ไม่ว่าเปล่าจอห์นนี่ก็ส่งมือมาตะปบเข้าที่เป้ากางเกงของแทยง ซึ่งผลที่ได้ก็คือแทยงส่ายหัว



     "ดี พูดง่ายๆแบบนี้ซิคะถึงน่าทะนุถนอมหน่อย"



     ดวงตากลมของแทยงคลอไปด้วยน้ำตาจนคนมองอดที่จะสงสารไม่ได้ แต่รู้อะไรมั้ย ความน่ารังแกมันมีมากกว่าไงหละ มือเรียวของแทยงค่อยๆเลื่อนไปจับขอบกางเกงสกินนี่ของเจ้าตัว พร้อมกับปลดกระดุมและรูดซิปลงก่อนจะเลื่อนกางเกงให้พ้นจากขาขาวของตัวเอง "ถอดชั้นในออกด้วย"



      "ฮึก แต่ว่า--"



      "ไม่ มี แต่" จอห์นนี่พูดเน้นที่ละคำด้วยดวงตานิ่งคมกริบจนแทยงรู้ตัวว่าไม่ควรขัดใจคนๆนี้ ใบหน้าเล็กของแทยงทำเหมือนจะร้องไห้ก้มลงจนแทบจะชิดอก มือเล็กสั่นเทาเลื่อนไปจับขอบกางเกงชั้นในก่อนจะชั่งใจว่าควรถอดจริงๆหรือ แต่พอเงยหน้าขึ้นไปมองจอห์นนี่ที่เริ่มทำหน้าหงุดหงิดก็ทำให้แทยงดึงกางเกงชั้นในของตัวเองจนไปกองอยู่ข้อเท้า



      "อ่า สวยจังเลยนะแทยง"



      "เราทำตามที่นายสั่งแล้วอะ ฮึก.. ปล่อยเราไปเถอะ"



      "รู้อะไรมั้ย ...ไม่" ทันทีที่ได้ยินคำตอบอย่างนั้น หัวใจของแทยงก็หล่นวูบลง หน่วยตากลมเริ่มมีน้ำตาคลอขึ้นมาอีกครั้ง



      "อ๊ะ!" จอห์นนี่จัดการให้แทยงอยู่ในท่าหันหน้าเข้าหาช็อกเกอร์อีกครั้ง ต่างจากเดิมก็ตรงที่มือใหญ่ของจอห์นนี่ดึงให้สะโพกเล็กของแทยงโก่งขึ้น "เกาะล็อกเกอร์ไว้ให้ดีนะคะคนเก่ง หึ"



      "หมายความว่-- อ๊า! ฮ๊ะ ฮึก! อย่า- อื้อ~" ไม่ทันทีที่แทยงจะพูดจบประโยคก็แทนที่ด้วยเสียงครางของแทยงครางราวกับจะขาดใจ เมื่อมือทั้งสองข้างของจอห์นนี่แหวกแก้มก้นของแทยงออกพร้อมกับก้มลงใช้ลิ้นเลียไปตรงจีบเนื้อสีสวยของแทยง ลิ้นร้อนของจอห์นนี่ค่อยกดเข้าไปด้านในจีบเนื้อของแทยงที่ขมิบตอดรัดระรัว



      "ม- ไม่เอา อึก! อ๊ะ พอแล้ว ฮื้อ อ๊ะๆ อ๊า~"



      "ฮึก อ๊าง! เอาออกไป.. อ๊า~ อ๊ะ ฮ๊ะ อ๊ะๆ" แทยงร้องปรามเสียงหลงเมื่อจอห์นนี่ส่งนิ้วเข้ามาแทนที่ลิ้นร้อน แน่นอนว่าเสียงห้ามปรามนั่นไม่ได้เข้าหูของจอห์นนี่ซอเสียด้วยซ้ำ



     "อ๊ะๆๆ ฮื้อ~ อ๊า พอ- แล้ว อิ๊! อ๊าง~"



     "มั่นใจว่าพอ? แต่กูว่าไม่ใช่ว่ะ หึหึ" ดวงตาคมของจอห์นนี่จ้องมองไปที่แกนกายของแทยงที่ส่วนปลายเป็นสีแดงเข้มแถมยังบวมเป่งและสั่นระริกตามจังหวะการขยับนิ้วเข้าออกอีก อ่า น่าสงสารชะมัด แต่ก็..ขอแกล้งอีกหน่อยก็แล้วกันนะ



      จอห์นนี่ผละออกจากแทยงแล้วเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ยาวตัวหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากสั่งแทยง "แทยง มานี่แล้วคุกเข่าลง"



      "อย่าให้ต้องได้สั่งหลายรอบ" แน่นอนว่าทันทีที่จอห์นนี่พูดเร่งอีกครั้งแทยงก็ทำตามที่อีกคนว่าอย่างปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ถ้าไม่ใช่แทยงในสถานการณ์นี้ใครก็ไม่รู้หรอกว่าจอห์นนี่ซอตอนนี้น่ากลัวแค่ไหน



      "ดีมาก ที่นี้ก็ถอดกางเกงฉันซิ"



      "แต่ คือว่า--"



      "เดี๋ยวนี้แทยง" จอห์นนี่ไม่ฟังข้อโต้แย้งของแทยงที่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก และแน่นอนว่าดวงตากลมของแทยงที่ช้อนขึ้นมามองเค้าราวกับขอความเห็นใจนั่นใช้ไม่ได้กับจอห์นนี่ มิหนำซ้ำมันยิ่งทำให้จอห์นนี่อยากขึ้นไปอีก



      "อมเข้าไป" แทบจะทันทีที่กางเกงว่ายน้ำของจอห์นนี่หลุดออกไปคนตัวโตกว่าก็เอ่ยปากสั่งต่อ



      "เร็วๆ" เมื่อเห็นท่าทีนิ่งไปของแทยง จอห์นนี่ก็เอ่ยปากเร่งอีกครั้ง "เอ่อ.. คือ- อื้อ!!"



      แต่พอเห็นแทยงที่ทำตัวชักช้าเช่นนั้น จอห์นนี่ก็จัดการกระแทกแกนกายขนาดใหญ่ของตัวเองเข้าไปในโพรงปากเล็กของแทยงทันทีจนแทยงต้องร้องอื้ออึงในลำคอ แน่นอนว่าแกนกายไซส์ใหญ่ของจอห์นนี่มันล้นปากของแทยงจนอดเบ้หน้าไม่ได้



      "อ่าห์~ นั่นแหละเด็กดี" มือใหญ่ของจอห์นนี่กดหัวของแทยงให้กลืนกินแกนกายของเจ้าตัวให้ลึกกว่าเดิมและจังหวะเร็วกว่าเดิม จนแกนกายขนาดใหญ่ของจอห์นนี่ลงลึกไปเกือบจะเข้าไปถึงในลำคอของแทยง



      "อื้อ! แค่กๆๆ"



      "แค่นี้ก็สำลักซะแล้ว เด็กน้อย ..อ้าปาก" ไม่รอให้แทยงอ้าปากจริง จอห์นนี่ก็ใช่มือบีบแก้มทั้งสองข้างแทยงให้ปากเล็กอ้าออกอีกครั้งพร้อมกระแทกแกนกายขนาดใหญ่เข้าไปอีกครั้ง



      อ่า จอห์นนี่ยอมรับเลยว่าภาพตรงหน้าเค้าตอนนี้น่ะเร้าอารมณ์เป็นบ้าเลย สภาพแทยงตัวเล็กๆขาวๆที่ทั้งตัวเหลือเพียงแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ถูกปลดกระดุมออกจนหมด สะโพกเล็กที่โก่งขึ้นในท่าคุกเข่า ไหนจะดวงหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาและเหงื่อไคลจนผมสีชมพูหวานลู่แนบไปกับหน้าเล็ก และที่สำคัญที่สุดก็คือดวงตากลมโตที่ฉ่ำน้ำที่ปรือปรอยและปากสีสดของแทยงที่มีแกนกายของเค้าคาอยู่ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าแทยงตอนนี้น่ะสวยเป็นบ้า



      "ฮึก! อื้อๆๆ อึก!" แทยงร้องประท้วงในลำคอเมื่อจอห์นนี่กระแทกแกนกายของเจ้าตัวเข้ามาในปากของแทยงด้วยจังหวะรัวเร็วจนแทยงเริ่มแสบปาก



      "อึก! อ่าห์~ แทยง" จอห์นนี่ครางเสียงทุ้มในลำคอก่อนจะกระตุกเกร็งและปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในปากของแทยงจนล้นออกมาและไหลลงตามมุมปากและลำคอขาวของแทยง




      "..จัดการตัวเองเอาแล้วกันนะคนสวย" จอห์นนี่พูดพร้อมกับปรายตามองแทยงที่ยังอยู่ในท่าคุกเข่าและแกนกายเล็กของแทยงยังไม่ได้รับการปลดปล่อย ในขณะเดียวกันจอห์นนี่ก็ใส่กางเกงว่ายน้ำของเจ้าตัวจนเรียบร้อย 


















...และไม่ลืมที่จะแสยะยิ้มให้กับแทยงที่นั่งค้างอยู่ที่เดิม ปากเล็กเม้มแน่นพยายามกลั้นน้ำตาคลออยู่ไม่ให้ไหลออก

อ่า แต่ให้ตายเถอะ ใจเค้ามันเต้นแรงชะมัดเลยที่เห็นภาพที่ยั่วยวนของคนตัวเล็กนี่น่ะ

แล้วมาเล่นกันอีกนะ หึ :)

--------------------------------------

TALK ; เวร ตั้งเรทไว้ 16+ แต่คนแต่งยังไม่ถึง 15เลย ไอ้บ้า55555555

อ่านแล้วกลับไปเม้นให้กำลังใจหน่อยนะจ่ะ เพราะกว่าจะแต่งฉากกรุบกริบๆนี่ได้ก็เสียเหงื่อเหมือนกัน(แม้มันจะเป็นฉากที่เบาและกากๆมากก็ตาม)5555 แม้มันจะไม่ถึงขั้นเอ็นซีก็เถอะ

ปล. ขอบคุณสำหรับทุกคนที่เม้นให้เราด้วยนะ ซึ้งมากๆ มีแรงหึดจะแต่งต่อแล้ว5555555 (/จุดพลุ)